Prawo pracy w Hiszpanii.

Przed wkroczeniem na hiszpański rynek pracy warto choć w podstawowym stopniu zapoznać się z jego specyfiką, a  jest ona wypadkową nie tylko obowiązujących ustaw i regulacji prawnych, ale również w dużej mierze zwyczajów i mentalności mieszkańców Półwyspu Iberyjskiego.

Znajomość naszych praw i obowiązków, zwłaszcza za granicami kraju, gdzie często kwestie językowe uniemożliwiają nam znalezienie kompletnej informacji, pozwala uniknąć nadużyć ze strony pracodawców. Ale również potencjalnym firmom planującym rozpoczęcie działalności w Hiszpanii, pozwala przygotować się  na sytuacje, którym będą musiały stawić czoła. Pozywanie pracodawcy za nienależyte wywiązanie się z klauzul umowy bądź bezpodstawne zwolnienie jest tutaj niemal na porządku dziennym.

Dzisiejszym postem rozpoczynamy cykl dotyczący rynku pracy w Hiszpanii, w którym znajdą się najważniejsze informacje pozwalające zrozumieć procesy nim rządzące. W tej części przybliżymy najważniejsze założenia związane z prawem pracy.

Prawo pracy jest tematem bardzo obszernym, uregulowanym przez wiele ustaw i przepisów.

Poniżej przedstawione zostały najważniejsze źródła prawa pracy w Hiszpanii wraz z zawartością, którą w nich znajdziemy.

Konstytucja Hiszpańska- normująca środowisko pracy, prawa pracowników i pracodawców (takie jak np. prawo do zrzeszania się w związki zawodowe czy prawo do strajków), a także odpowiedzialność administracji państwowej (realizacja polityki wspierającej rynek pracy, dbanie o bezpieczeństwo w miejscu pracy, utrzymywanie publicznego systemu opieki zdrowotnej itp.). Obowiązuje od 1978 r. i jest najważniejszym źródłem prawa w kraju.

El Estatuto de los Trabajadores- bez wątpienia najobszerniejsze źródło traktujące o relacjach w pracy i regulujące m.in. takie kwestie jak:

- podstawowe prawa i obowiązki pracowników

- struktura i rodzaje umów o pracę, jak również długość okresu próbnego

- czas pracy, długość czasu przeznaczonego na wypoczynek w ciągu tygodnia i roku

- wynagrodzenie

- sankcje za nienależyte bądź niewykonanie czynności

- rodzaje zwolnień

- zasady reprezentowanie pracowników przez związki zawodowe

Oprócz tego, w „Estatuto” znajdziemy informacje dotyczące okresowego opuszczenia miejsca pracy (tzw. „excedencia”), różnicę między „horas extras” y „horas complementarias”, oraz co dzieje się z pracownikami w momencie zamknięcia firmy bądź przejęcia jej przez nowego właściciela.

Estatuto del Trabajo Autónomo, główne źródło informacji prawnej dla osób fizycznych prowadzących własną działalność gospodarczą, w którym zawarte są ich prawa i obowiązki, a także zasady działania opieki zdrowotnej w okresie niezdolności do pracy.

Ley General de la Seguridad Social- ustawa o systemie opieki zdrowotnej, określająca m. in:

- jego funkcje, podział i sposób zarządzenia jej strukturami

- zasady rejestracji w systemie,

- zakres ochrony przysługujący osobom zarejestrowanym w systemie

- zasady zarządzania i prawo do takich świadczeń jak: zasiłek bezrobotny, subsydia, renta itp.

- zarządzanie składkami emerytalnymi i wypłata emerytur

- obowiązki firm w zakresie rejestracji pracowników oraz opłacania ich składek (zdrowotnych, emerytalnych itd.).

Ley reguladora de la jurisdiccion social –reguluje procedury, według których rozwiązywane są konflikty na tle pracownik-pracodawca przez właściwe sądy. Dostarcza organom sądowym narzędzi, które usprawniają rozwiązywanie konfliktów, pozwalają uniknąć nadużyć i chronią pracownika.

Ley de Prevencion de Riesgos Laborales- ustawa dotycząca zasad bezpieczeństwa i higieny w miejscu pracy ochrony przed wypadkami w miejscu pracy (BHP).

Bardzo ważnym źródłem informacji dotyczącym środowiska pracy są Convenios Colectivos.

Ich charakterystyką zajmiemy się w kolejnym odcinku.

--

Anna Makowicz

gestoria@ramonsantafe.es