Wspólnoty autonomiczne.

Hiszpania składa się z 17 wspólnot autonomicznych (comunidades autónomas) oraz dwu miast autonomicznych, czyli Ceuty i Melilli, położonych na terenie Afryki. Podział ten został usankcjonowany w Konstytucji Hiszpańskiej z 1978 roku. Przy opracowaniu takiego rozwiązania Hiszpania analizowała i w pewnym stopniu skopiowała system landów z Republiki Federalnej Niemiec.

Wspólnoty autonomiczne wyróżniają się władzą ustawodawczą i wykonawczą. Szerokość autonomii jest różna dla każdej wspólnoty. Określa ją statut autonomii (estatuto de autonomía). 

Najszersze kompetencje posiadają: Katalonia, Kraj Basków, Galicia i Andaluzja. Dodatkowo Katalonia i Kraj Basków mają swoje własne policje - Katalonia Mossos d' Esquadra a Kraj Basków Ertzaintza.

Organy władzy wspólnot odpowiadają schematowi określonemu w konstytucji:

- Zgromadzenie Ustawodawcze (Asamblea Legislativa) sprawuje władzę ustawodawczą

- Rada (Consejo de Gobierno) sprawuje funkcję wykonawczą i jest najwyższym organem reprezentacyjnym wspólnoty

- na czele Rady stoi jej przewodniczący (Presidente del Consejo), który jest wybierany przez zgromadzenie ustawodawcze, a nominację odbiera z rąk przez króla

- Wyższy Trybunał Sprawiedliwości (Tribunal Superior de Justicia) stanowi najwyższą władzę sądowniczą wspólnoty.

Powierzchnia wspólnot autonomicznych. Od największej do najmniejszej:
- Kastylia Leon - 94 223 km2
- Andaluzja - 87 268 km2
- Kastylia La Mancha - 79 463 km2
- Aragonia - 47 719 km2
- Estremadura - 41 634 km2
- Katalonia - 32 114 km2 
- Galicja - 29 574 km2
- Wspólnota Walencji - 23 255 km2
- Murcja - 11 313 km2
- Asturia - 10 604 km2
- Nawarra - 10 391 km2
- Wspólnota Madrytu - 8 028 km2
- Wyspy Kanaryjskie - 7 447 km2
- Kraj Basków - 7 234 km2
- Kantabria - 5 321 km2
- Rioja - 5 045 km2
- Baleary - 4 992 km2
- Ceuta i Melilla - 33 km2.