Zwolnienie z przyczyn obiektywnych.

EL DESPIDO POR CAUSAS OBJETIVAS

Zwolnienie z przyczyn obiektywnych, czyli despido por causas objetivas jest zwolnieniem, które ma miejsce m.in. w następujących przypadkach:

- gdy pracownik jest niezdolny do wykonywania określonej pracy i niezdolność ta została wykryta po rozpoczęciu umowy o pracę

- gdy po zmianie charakterystyki stanowiska pracy pracownik nie posiada odpowiednich kwalifikacji do jego obejmowania (przyczyna ta może być jednak kwestią sporną, gdyż to na pracodawcy ciąży obowiązek dokształcenia pracownika, aby mógł on kontynuować pracę na zajmowanym stanowisku)

- gdy okresy, kiedy pracownik jest nieobecny w pracy (zarówno z przyczyn uzasadnionych jak i nieuzasadnionych) przekraczają limit:

·         20 % dni pracujących w ciągu 2 miesięcy bezpośrednio po sobie nastepujących,jeśli w ciągu ostatnich 12 miesięcy całkowita liczba nieobecność pracownika wyniosła więcej niż 5 % dni pracujących.

·         25 % dni pracujących w ciągu 4 miesięcy nie następujących bezpośrednio po sobie w okresie 12 miesięcy.

Jako nieobecność pracownika nie są liczone dni, w których korzystał on z prawa do strajku generalnego, zwolnienia z powodu wypadku w pracy lub poza nią, zwolnienia chorobowego, urlopu macierzyńskiego, wakacji itp.

- gdy stanowisko pracy zostaje zlikwidowane na skutek niewystarczającego budżetu (np.w sytuacji, gdy pracownik był zatrudniony do realizacji konkretnego projektu i wyczerpały się środki na jego kontynuację).

- gdy firma udowodni wystąpienie przyczyn ekonomicznych, technicznych, organizacyjnych lub produkcyjnych, które usprawiedliwiają zwolnienie.

W przypadku zwolnienia z przyczyn obiektywnych muszą zostać spełnione następujące formalności:

1. Poinformowanie pracownika pisemnie o przyczynach zwolnienia.

2. Wypłacenie pracownikowi odszkodowania w wysokości 20 dni wynagrodzenia za każdy przepracowany rok pracy (z limitem w wysokości wypłaty za 12 miesięcy pracy)

3. Wręczenie pracownikowi PREAVISO z wyprzedzeniem 15 dni od daty planowanego zwolnienia.

Pracownik ma 20 dni na odwołanie się od decyzji o zwolnieniu do organów sądowych.

Jeśli sąd uzna zwolnienie za:

-uzasadnione (procedente)- wówczas pracownik ma prawo do odszkodowania w wysokości 20 dni wynagrodzenia za każdy przepracowany rok pracy (z limitem w wysokości wypłaty za 12 miesięcy pracy). Jeśli otrzymał już odszkodowanie wraz z preaviso w momencie otrzymania informacji o zwolnieniu to nie przysługuje mu już nic więcej.

- nieuzasadnione (improcedente)- wówczas pracownik ma prawo do powrotu na swoje stanowisko pracy i musi zwrócić odszkodowanie wypłacone w momencie otrzymania decyzji o utracie wakantu. Jeśli  nie ma możliwości objęcia wcześniejszego stanowiska, pracodawca musi mu wypłacić odszkodowanie w wysokości 33 dni wynagrodzenia za każdy przepracowany rok pracy (z limitem w wysokości 24 miesięcy pracy).

--

Anna Makowicz

gestoria@ramonsantafe.es